Terugblik op 2011 - wijkcentrum De Zaaier

Fijne kerstdagen & een gezegend 2012!

Groeispurt wijkcentrum De Zaaier

Het is inmiddels al veel te lang geleden sinds ik dit weblog voor het laatst heb geupdate... Dit betekent dat er in de tussentijd zoveel is gebeurd, dat het nu nogal lastig in het kort is samen te vatten ;0) Dus ik ga gewoon maar wat verschillende korte stukjes posten over alles wat er de afgelopen tijd gebeurd is hier!

In de afgelopen maanden is wijkcentrum De Zaaier enorm gegroeid en hebben we de boel beter moeten en gelukkig ook kunnen organiseren. Tot September dit jaar, hoefden de kinderen die deelnamen aan ons programma zich niet in te schrijven of op te geven: ze kwamen als ze zin hadden... Dit was tot dan toe nooit een probleem geweest, want we hadden een groep van zo´n 35 kinderen. Dus alles was prima te hanteren en zolang dit goed ging, maakten we ons nergens druk om. 

Maar rond Juni dit jaar begon dit te veranderen. We kregen toegang tot een andere, grotere krottenwijk in de buurt van het wijkcentrum, en binnen de kortste keren deed daar zich het verhaal de rondte dat er een wijkcentrum bestond, een gaaf dagprogramma voor de kids & tieners die in deze wijk wonen. Als gevolg hiervan groeide onze groep kids ineens van een groep van 35 naar zo´n 90! Helluup!! Ondanks dat we dit een geweldige ontwikkeling vonden en we hierin God´s leiding zagen die ons toegang gaf tot meer kinderen en gezinnen, begonnen we ons zorgen te maken: hoeveel kinderen kunnen wij met z´n 5-en hanteren?? Wat is haalbaar en waar ligt onze grens? 

Team wijkcentrum De Zaaier

 

In Augustus kregen we er een belangrijk teamlid bij: Eliane, een professioneel sociaal werkster die ons precies op het juiste moment te hulp schoot. Zij heeft ons enorm geholpen de afgelopen maanden om het wijkcentrum beter te organiseren: in de maand September hebben de ouders van alle kinderen & tieners die mee willen draaien in ons programma persoonlijk hun kinderen kunnen inschrijven in het wijkcentrum, wat betekent dat we nu een vaste groep van zo´n 90 kids hebben die actief en dagelijks deelnemen aan ons dagprogramma. Eliane onderhoudt nu regelmatig contact met de ouders, begeleidt en orienteert deze gezinnen (het zijn er in totaal 58!!) en organiseert zo nu en dan workshops en interactieve lessen voor met name de moeders over allerlei relevante onderwerpen. Met de komst van Eliane, heeft wijkcentrum De Zaaier nu dan eindelijk ook zijn eigen kantoor (alhoewel piepklein ;0), telefoonlijn en internetverbinding. Belangrijke vooruitgang dus!

Eliane in het nieuwe kantoor!

We zijn enorm enthousiast over deze groeispurt die het wijkcentrum heeft doorgemaakt. We zien werkelijk God´s leiding in al deze dingen, Hij brengt steeds meer kinderen & gezinnen op ons pad, mensen die het Evangelie nog niet kennen en die God zo nodig hebben! We vinden het geweldig dat God ons op deze manier de kans geeft om Zijn evangelie en liefde bekend te maken aan al deze kinderen & tieners! Het is een enorme taak en om ons werk goed, beter, te kunnen doen, hebben we hard meer stafwerkers nodig! Bidden jullie met ons mee dat God meer mensen zal roepen en zal brengen tot Casa Semear om met ons mee te werken in deze grote verantwoordelijkheid die God ons gegeven heeft? Of, mocht je het interessant vinden om zelf eens een kijkje te komen nemen en een tijdje mee te werken als vrijwilliger, neem dan gerust contact met ons op! 

 

Terugblik SuperWoman 2011

Verloftijd in Nederland

Afgelopen Juli/Augustus mochten we na een dikke anderhalf jaar weer even voor 4 weken in Nederland zijn. Ver weg van werk, drukte en stress; even lekker bijkomen, familie en vrienden weerzien en ook nog een paar presentaties geven over ons werk hier in São Paulo. We hebben enorm genoten van deze vakantietijd, waar we hard aan toe waren. Hier volgen wat kleine impressies van onze tijd in Nederland:

Het was zoals altijd erg goed om weer even ´thuis´ te zijn bij mijn familie!

Een dagje Walibi World met zus en broer was grote pret!

Een bezoek aan het Duitse dorpje Quotshausen waar mijn moeder oorspronkelijk vandaan komt en waar wij als kinderen hele goede herinneringen aan hebben vanwege de vele vakantie´s bij oma, werd een bijzondere dag.

Een weekje Zwitserland met pa & ma was echt even helemaal vakantie; geen verplichtingen, genoeg tijd om lekker uit te rusten en enorm genieten van dit mooie land. We hebben heel wat afgewandeld! 

Tijdens onze verloftijd hebben we bewust ook tijd geinvesteerd in onze achterban & supporters. We mochten twee grote presentaties geven en vertellen over ons werk in 2 verschillende gemeenten, daarnaast organiseerden we een supportersavond voor onze vaste sponsors en ook bezochten we in de 4 weken een aantal mensen die ons ondersteunen en die meeleven. Het was enorm bemoedigend om de zorg, interesse en steun te ervaren van alle mensen om ons heen. Dat heeft ons echt enorm goed gedaan! 

Presentatie in mijn thuisgemeente in Utrecht

Hier in Brazilie hebben we een lastige tijd achter de rug wat betreft onze plaatselijke gemeente en ervaren we vaak juist maar erg weinig zorg en interesse, en dan is het zo gaaf om te zien hoeveel mensen in Nederland echt actief achter ons staan en bereid zijn ons te ondersteunen. Jullie hebben er geen idee van hoe belangrijk dit soort support voor ons is! Het geeft ons nieuwe moed om hier weer verder te gaan en ons echt gedragen te weten door jullie allemaal!

Bedankt!!

En zo zijn we na 4 weken met volle koffers (boeken, H&M en Ikea dingetjes ;0) heerlijk om weer even lekker Hollands te kunnen shoppen) weer terug gevlogen naar São Paulo. Weer terug naar de chaos, zoals Caio verzuchtte toen São Paulo onder ons in beeld kwam... En dat is het! De eerste dagen moesten we weer even wennen aan alles hier, het is allemaal zo anders dan Nederland! Al moet ik zeggen dat het me inmiddels in Nederland ook wel een paar dagen kost om weer te wennen. Ik merk dat Brazilie steeds meer mijn thuis wordt, en dat is ook goed zo denk ik... maar die veranderingen steeds van het ene naar het andere land, dat voel je wel even een paar dagen. Inmiddels zijn we weer goed ingeburgerd en alweer hard aan het werk in wijkcentrum De Zaaier. Hierover volgt binnenkort meer...

Gods zegen en veel liefs!

Caio & Dot

Tienerkamp!

We hebben een geweldig tienerkamp gehad! God heeft opnieuw op geweldige wijze voorzien in alles wat we nodig hadden om dit kamp te kunnen verwezelijken: in de laatste week voor het kamp lukte het om een kokkin te regelen, er kwamen voldoende giften binnen voor voedsel, materiaal en de huur van de bus en daarbij kwam nog dat we dit jaar 5 dagen blauwe lucht en zon gehad hebben! We voelden ons echt een beetje verwend! Bedankt voor al jullie bijdrages, gebeden en support!

We mochten 5 dagen lang met een groep van zo’n 24 jonge tieners optrekken. Het was een gezellige, drukke boel en zo af en toe een grote uitdaging om alles in goede banen te leiden. We maken er ieder jaar een competitie van tussen 3 groepen; tijdens de verschillende spellen kunnen de groepen punten verdienen, maar soms ook verliezen vanwege het overtreden van de regels, of ruzie onderling. We verdelen de groepen met opzet op een manier dat tieners die normaal gezien niet veel met elkaar omgaan, nu juist samen in dezelfde groep zitten en dus samen moeten werken. Dit zorgt nogal eens voor discussies en conflicten, maar we hebben ook dit jaar weer gezien dat het een goede manier is om de tieners te leren samen werken, om te zien naar de zwakkeren, nieuwe vriendschappen te sluiten en vooroordelen over boord te gooien.

In één van de groepen zaten vier meisjes die regelmatig met elkaar overhoop liggen en ook nu tijdens kamp ging het helemaal mis tussen hen. Op de ochtend van dag twee zaten er twee te huilen en de andere twee stonden klaar om elkaar in de haren te vliegen… Maar het was geweldig om te zien hoe dit, na een goed gesprek over begrip hebben voor elkaar en elkaar vergeven, veranderde en hoe deze meiden op dag 5 zowaar om elkaars nek hingen! Uiteindelijk heeft deze groep de competitie gewonnen!

Ook inhoudelijk was het een goed kamp. We hebben de hele reis door de woestijn samen kunnen doornemen en beleven. We hebben het met name gehad over God vertrouwen, saamhorigheid, tevredenheid (ipv overal over te klagen & mopperen) en koppigheid ( en hoe dit je leven kan compliceren). Al met al was het een leuke groep kids die erg genoten heeft van de natuur, de vrije tijd in het zwembad, het lekkere eten en alle sport & spel activiteiten.

Er waren veel spannende momenten tijdens de nachtspellen in het donkere bos, hilarische momenten toen de kids zich met z’n allen regelrecht de rivier in storten omdat Farao achter ze aan zat, en enkele lange vermoeiende trektochten door het bos (want zo makkelijk was de reis door de woestijn niet). Ik heb zelf erg gelachen toen het me nota bene lukte om alle 24 tieners te verleiden om samen een gouden kalf te maken van klei (compleet met goud spray en glitter), waarna ze ineens beseften dat dit natuurlijk helemaal niet mocht en ze enorm bang waren voor Ome Robert’s  (Mozes)  reactie; die speelde het vervolgens erg goed en werd echt woedend toen hij het gouden kalf zag: hij gooide de 10 geboden stuk en vernietigde ons hele kunstwerk! Het excuus van de kinderen: het is Dorothee’s schuld, die heeft ons verleid om dit kalf te maken!

We zijn God erg dankbaar voor de tijd die Hij ons samen gegeven heeft. Het zijn stuk voor stuk zulke waardevolle tieners en het is zo de moeite waard om in hun jonge levens te investeren! We bidden dat ze tijdens dit kamp waardevolle lessen geleerd hebben en dat ze goeie keuzes zullen maken en hun leven zullen willen leven met God!

Caio & Dorothee

Op kamp met de tieners!

Het is het hoogtepunt van het jaar volgens de tieners... Vijf dagen kamp in the middle of nowhere, in het binnenland van de staat São Paulo, middenin het bos... Een uniek uitje voor de meeste tieners, aangezien de meesten van hen de krottenwijk waar ze wonen en de asfaltjungle van de mega stad São Paulo nog nooit uit geweest zijn. Vijf dagen lang in de natuur, weg uit de armoede en ellende van iedere dag; vijf dagen lang samen optrekken, samen een hoop lol hebben met allerlei (nacht)spellen en samen een hoop leren over de Bijbel en het leven vol hoop dat God ons wil geven. Ieder jaar in Juli, tijdens de wintervakantie van de kinderen, organiseren we een tienerkamp waarbij we een stuk of 25 drukke, maar leergierige tieners meenemen de bush in om samen een paar geweldige dagen door te brengen. En we weten en ervaren dat juist deze vijf dagen enorm levensveranderend kunnen zijn voor deze tieners... 

Tijdens het tienerkamp van 2010

We zijn als team al enorm druk met de voorbereidingen van het kamp dat gehouden zal worden van 11 t/m 15 juli. Het belooft weer een goede tijd te worden...

Ieder jaar kiezen we een bijbels thema voor het tienerkamp, vorig jaar hebben we het gehad over hemel en hel; dit jaar is het thema de Exodus: Mozes´ roeping, de bevrijding van de Israelieten uit Egypte en de reis door de woestijn; genoeg leerstof dus! Het wordt een groot avontuur waarin we Mozes beter zullen leren kennen, en zijn roeping om Gods volk te redden van de Egyptenaren. We gaan samen het paasfeest vieren, ontsnappen uit Egypte door de rivier over te steken op een hangbrug gemaakt van touw... net iets anders dan een weg door de zee, maar dit is wat we ervan hebben kunnen maken! Na de oversteek en bevrijding van Egypte zullen we een feest vieren met muziek en dans, we gaan manna eten en op kwakkels jagen wanneer God die stuurt. En ik heb het gevoel dat we op een bepaald moment de 10 geboden zullen ontvangen, en dat de tieners op een zeker moment een gouden kalf zullen maken terwijl Mozes op de berg is...

We hebben al een Mozes (Oom Robert), een Farao (Caio ;0) en de tieners zullen de Israelieten zijn.

Met z´n allen rondom het kruis...

Leuke spellen met o.a. kannibalen, indianen en een hoop verf!

We hebben een paar gebedspunten en we zouden het geweldig vinden als jullie met ons mee zouden willen bidden voor dit tienerkamp:

• Het is ons gebed dat God deze tijd zal gebruiken om tot de harten van de tieners te spreken.  
• We bidden voor bescherming tijdens de reis en het kamp zelf.
• Ons budget is erg krap op dit moment. We hebben geld voor de huur van het kampterrein en voor de bus, maar dan houden we niet veel over voor eten, drinken en materiaal. We bidden dat God voorziet in alles wat we nodig hebben.
• Bid voor goed weer! Dat het weer beter zal zijn dan de afgelopen twee jaar (toen regende het vier dagen lang)!!
• We zijn nog hard op zoek naar een kok en hulpkok. Dit is ieder jaar weer moeilijk en een vertrouwenszaak... God voorziet steeds weer, dus ook dit jaar vertrouwen we erop dat Hij ons iemand zal sturen die ons hiermee wil helpen.  

Goed luisteren naar ome Robert...

We kijken uit naar de komst van twee vrijwilligers die ons komen helpen tijdens het kamp: Amie, uit Schotland en Arthur, uit Nederland. Wie weet kun jij of iemand die je kent er volgend jaar wel bij zijn!

Gods zegen!

Caio & Dorothee